In januari kwam het verrassende bericht dat Everton en Sean Dyche afscheid van elkaar namen. Everton, dat een decenniumgeleden nog wilde aanhaken bij de 'top-6', is de laatste seizoenen onderdeel van de degradatiestrijd geworden. Ook dit seizoen onder Dyche stond Everton een paar plekken boven de streep, maar degradatie leek geen onderwerp van gesprek. Onder Dyche weet je wat je kan verwachten. Het voetbal is misschien niet om voor naar het stadion te komen, maar hij krijgt het altijd voor elkaar om genoeg punten te behalen.  Toch wilde het bestuur van Everton meer dan alleen lijfsbehoud en werd David Moyes aangesteld als vervanger. Een trainerswissel die op papier erg opmerkelijk lijkt. De ervaren trainer Moyes werd bij zijn vorige werkgever West Ham mede door Süleyman Öztürk van Voetbal International fel bekritiseerd en neergezet als 'oplichter'. Op papier lijkt hij helemaal geen betere trainer dan Dyche. 

Onder Dyche presteerde Everton dit seizoen naar verwachting. Sterker nog ze hadden zelfs een indrukwekkende decembermaand erop zitten met winst tegen Wolverhampton en een gelijkspel tegen Arsenal, Chelsea en Manchester City. Het spel van Dyche wordt gekenmerkt als 'kick and rush', het is erg verdedigend en in balbezit wordt met een lange bal het spel naar voren verplaatst. Intenties om te voetballen of om van achteruit op te bouwen zijn er niet, wat het geen pretje maakt om in het stadion te zitten. De trainerswissel lijkt dus puur een keuze van het bestuur om te wisselen van spelopvatting. Met een nieuw stadion in het vooruitzicht moet de weg omhoog weer worden ingezet en het spel van Everton weer leuker zijn om naar te kijken. De visie van Dyche sluit hier niet bij aan.

David Moyes heeft een verleden bij Everton. Tussen 2002 en 2013 maakte hij als trainer carrière bij Everton. Door deze lange periode aan het roer kan hij gekenmerkt worden als clubicoon die geliefd is bij de fans. Toen Sir Alex Ferguson in 2013 afscheid nam bij Manchester United, liet hij bij het bestuur weten dat Moyes zijn ideale vervanger zou zijn. Moyes kreeg de baan, maar dit werd net als alle trainers sinds Ferguson geen succes. Ook bij Real Sociedad (2014/15),  Sunderland (2016/17) en West Ham (2017/18) werd zijn aanstelling geen succes. Zijn succes bij ervaring bracht hem telkens bij een nieuwe club, maar er kwamen twijfels aan zijn competenties. In 2019 kreeg hij opnieuw de kans bij West Ham en dit keer met meer succes. In het seizoen 2020/21 en 2021/22 wist hij als 6de en 7de te eindigen en wist hij zich te kwalificeren voor Europees voetbal. Met als klap op de vuurpijl de winst van de Conference League in 2023. Na dit succes ging het echter bergafwaarts. Het ontbrak aan tactisch plan op het veld, de twijfels kwamen opnieuw met een ontslag als gevolg.

Nu heeft Moyes dus de taak om Everton na de jaren onder Dyche weer te laten voetballen. Het lijkt een risico. Een bekritiseerde trainer aan wiens tactische vermogen wordt getwijfeld het spel van een verdedigend team met 180 graden te draaien. Misschien is deze selectie helemaal niet in staat om te voetballen en komen de degradatiezorgen alsnog. Anderhalve maand later kunnen deze twijfels de prullenbak in. Soms gaat het bij een trainer om de connectie die hij heeft meet de supporters, het team en de club en niet door wat hij in de voorgaande jaren heeft laten zien. Moyes wordt als clubicoon met open armen ontvangen. De trainer uit de eerste periode bij Everton is weer herboren. Hij wordt geliefd, straalt van oor tot oor en in plaats van tactisch vermogen nemen de spelers dit plezier over. De donderwolk boven Goodison Park tijdens het saaie voetbal van Dyche, is veranderd in een regenboog. In de Premier League verloor Moyes enkel zijn eerste wedstrijd tegen Aston Villa. Sindsdien won hij 4 wedstrijden en speelde hij 3 keer gelijk. De weg omhoog is hiermee ingeslagen en in het nieuwe stadion kan Everton weer de status van vroeger krijgen.

4-3-2025